مهریه همزمان با انعقاد ازدواج در سند رسمی سند ازدواج ثبت می‌شود. از مهم‌ترین ویژگی‌های این سند رسمی آن است که لازم الاجرا است.

عقد ازدواج در میان سایر عقود از اهمیت ویژه ای نزد قانونگذار برخوردار است به این دلیل که اساس یک رابطه مشترک دائم و موقت را با تعهدات مالی و غیرمالی شکل می‌دهد. که به موجب آن مادامی که عقد ازدواج منعقد شود و مهریه حال باشد، زن می‌تواند مهریه خود را از شوهرش مطالبه کند و این حق مالی برای زن و تعهد مالی برای مرد است اما نه بصورت اساس رابطه زوجیت بلکه مهریه تعهد تبعی است. هنگام اجرای صیغه نکاح، زوج، مال معین یا چیزی که قائم‌ مقام مال باشد را بر ذمه خود قرار می‌دهد که در صورت عندالمطالبه بودن و مطالبه زن، مکلف است آن را بپردازد. مهریه ممکن است عندالمطالبه باشد یا عندالاستطاعه. در هر صورت مرد موظف به پرداخت مهریه همسرش است مگر در شرایط خاص فسخ نکاح که به زن مهریه تعلق نمی‌گیرد. اصولا پرداخت مهریه تکلیف مرد است و یکی از استثنائات عدم پرداخت مهریه این است که اگر بین زن و مرد نکاح برقرار شود منتها رابطه زناشویی شکل نگیرد در اینصورت زن می‌تواند نصف مهریه را مطالبه کند و تمام مهریه به او تعلق نمی‌گیرد. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی تعلق مهریه در صورت خیانت زن می‌پردازیم.

تعلق مهریه در صورت خیانت زن

خیانت زن چه در حد رابطه نامشروع مادون زنا باشد و چه زنا و حتی اگر زنا محصنه باشد باز نافی مهریه او نخواهد بود. در هرصورت زن می‌تواند مهریه خود را مطالبه کند و بگیرد. گاهی مشاهده شده که صرف این که یک خانم متاهل با یک آقا دیگر مکالمه داشته شوهرش شکایت رابطه نامشروع کرده و اعلام کرده مهریه به او نمی‌پردازم. این ادعا هیچ سند و دلیل حقوقی ندارد. هیچ مردی نمی‌تواند به ادعای این که همسر من خیانت کرده و رابطه نامشروع داشته از پرداخت مهریه خودداری کند. اگر زن مرتکب زنا محصنه شود یعنی درحالی که همسر قانونی دارد و با او امکان رابطه جنسی متعارف دارد با مرد دیگری رابطه جنسی برقرار کند و چهار شاهد عادل نیز شهادت دهند که این اتفاق افتاده است این خانم ممکن است به جرم زنای محصنه اعدام شود منتها مهریه او ساقط نخواهد شد.

برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر بعد از عقد می‌توان مهریه را تغییر داد؟ را مطالعه کنید.

با مجله حقوقی دلتا همراه باشید

نامزدی یک عقد جایز است و هر یک از دو طرف می‌توانند آن را فسخ کرده و از ازدواج صرف‌نظر کنند.

به طور کلی نامزدی یا وعده ازدواج را می‌توان قراردادی دانست که دو نفر به منظور ازدواج در آینده با هم می‌بندند؛ با این حال بر اساس ماده ۱۰۳۵ قانون مدنی وعده ازدواج ایجاد علقه زوجیت نمی‌کند، بنابراین هر یک از زن و مرد مادام که عقد نکاح جاری نشده است، می‌توانند از وصلت مذکور امتناع کنند و طرف دیگر نمی‌تواند او را مجبور به ازدواج کرده و یا به دلیل امتناع از عقد نکاح، خسارتی بگیرد. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی مطالبه خسارت به هم خوردن نامزدی در قانون می‌پردازیم.

به هم زدن نامزدی بدون وجود دلیل موجه

بر اساس ماده ۱۰۳۶ قانون مدنی، یکی از مهم‌ترین شرایط امکان مطالبه خسارات و ضررهای ناشی از به هم خوردن نامزدی آن است که نامزدی بدون دلیل موجه به هم خورده باشد و کسی که نامزدی را به هم زده است، علت به خصوصی برای به هم خوردن نامزدی نداشته باشد. بنابراین، اگر یکی از نامزدها به طرف مقابل در مورد شغل یا خانواده خود دروغی گفته و فریبکاری کرده باشد و بعدا این موضوع روشن شود، طرف مقابل او امکان مطالبه خسارت به هم خوردن نامزدی را نخواهد داشت؛ چرا که خود وی و پنهان کاری او دلیل به هم خوردن نامزدی بوده و از این بابت امکان مطالبه خسارتی را نخواهد داشت. در مقابل، اگر به هم خوردن نامزدی از روی قصد و عمد بوده و هیچ دلیل موجهی برای به هم خوردن نامزدی وجود نداشته باشد، امکان مطالبه خسارات ناشی از به هم خوردن نامزدی وجود خواهد داشت.

جبران خسارات متعارف ناشی از به هم خوردن نامزدی

یکی دیگر از شرایط امکان مطالبه خسارات و ضرر نامزدی و به هم خوردن آن بر اساس ماده ۱۰۳۶ قانون مدنی آن است که تنها مخارج متعارف قابل مطالبه خواهد بود؛ همچون هزینه اجاره خانه، دوختن لباس عروسی، جشن نامزدی در حدود شئون زن و مرد، ولی اگر یکی از نامزدها مخارج غیر متعارفی از قبیل مهمانی‌‎های غیر معمول و یا مسافرت‌های تفریحی پر خرج و غیره کرده باشد، امکان مطالبه خسارات ناشی از آن وجود نخواهد داشت.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر اثبات خیانت از طریق چت در چه صورتی امکان‌پذیر است؟ را مطالعه کنید.

با مجله حقوقی دلتا همراه باشید