امروزه یکی از مشکلات میان زوج‌­های جوان که به واسطه آن کانون­‌های خانوادگی در همان سال­‌های اول از هم می­‌پاشد، نبود صداقت و فریب­ خوردن یکی از طرفین یا اصطلاحاً فریب در ازدواج است که حجمی از پرونده­‌های دادگاه خانواده را به خود اختصاص می­‌دهد.

یکی از معضلاتی که امروزه در بحث عقد ازدواج در جامعه شاهد آن هستیم، موضوع تدلیس در نکاح یا همان فریب در ازدواج است. به طوری‌که این امر یکی از موجبات طلاق در جامعه ما است. در این بخش از مجله دلتا به بررسی این موضوع می‌پردازیم.

فریب در ازدواج

طبق ماده ۱۱۲۸ قانون مدنی، اگر صفتی در یکی از طرفین ازدواج شرط شود و بعد از جاری شدن صیغه عقد مشخص شود که شخص آن صفت را نداشته است، طرف مقابل حق فسخ خواهد داشت. چه زمانی که آن وصف در عقد ذکر شده باشد و چه زمانی که مشخص نشده باشد، اما عقد بر مبنای آن شرط واقع شده باشد.

به موجب این ماده قانونی، اگر هر یک از طرفین ازدواج بر مبنای صفتی که دیگری خود را با آن معرفی نموده است ازدواج کند اما شخص بعد از عقد متوجه فقدان آن صفت گردد، این موضوع برای او حق فسخ ایجاد خواهد کرد.

مجازات فریب در ازدواج

فریب در ازدواج با شرط اینکه صفت خاصی در شخص مقابل شرط شده باشد و یا در فرض عدم راستگویی در مورد آن شرط، عقد بر مبنای آن واقع شده باشد نیز شامل فسخ نکاح خواهد بود. در نتیجه از جنبه کیفری جرم محسوب می‌شود و دارای مجازات است.

به موجب ماده ۶۴۷ قانون مجازات اسلامی «چنان‌چه هر یک از زوجین قبل از عقد ازدواج طرف خود را به امور واهی از قبیل داشتن تحصیلات عالی، تکمن مالی، موقعیت‌ اجتماعی، شغل و سمت خاص، تجرد و امثال آن فریب دهد و عقد بر مبنای هر یک از آن‌ها واقع شود، مرتکب به حبس تعزیری از شش ماه تا دو سال‌ محکوم می‌گردد.»

پیشنهاد مطالعه : برای آشنایی بیشتر با دیگر نکات حقوقی در این موضوع، “استعلام ازدواج سابق” را مطالعه کنید.