افرادی که بطور ناخواسته از کار اخراج و یا به هر نحوی بیکار شده اند، در صورت داشتن شرایط مورد نیاز این قانون، مشمول بیمه بیکاری می‌گردند و سازمان تامین اجتماعی موظف به پرداخت حق بیمه بیکاری به آنها خواهد بود.

در شرایط فعلی اقتصاد کشور و وجود بحران های مالی ، تورم بالا ، نوسانات شدید قیمتی ، وجود تحریم های بین المللی شدید و سایر مواردی که در اقتصاد کشور ما وجود دارد، سبب شده تا هر روزه افراد بیشتری شغل خود را به طور ناخواسته از دست بدهند. وجود چنین شرایطی باعث ایجاد نگرانی های زیادی برای این افراد در رابطه با از دست دادن شغل و نداشتن منبع درآمد شده است. از این رو دولت به منظور حمایت از این قشر و برقراری عدالت اجتماعی در رابطه با آنها، در سال ۱۳۶۹ اقدام به ایجاد قانونی با عنوان قانون بیمه بیکاری نمود. در مجله دلتا با ما همراه باشید.

پرداخت حق بیمه به افراد بیکار

این قانون به منظور حمایت از اقشار ضعیف جامعه و افرادی که بصورت غیر ارادی علی رغم میل باطنی خود بیکار شده‌اند، در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید. بر اساس این قانون، افراد پس از اینکه در سامانه مربوطه ثبت نام کردند، مدت زمان مشخصی که به عنوان مهلت ارائه این درخواست تعیین شده است را پشت سر می‌گذارند.

سپس سازمان بیمه با درخواست آنها موافقت می‌نماید و مبلغ مشخصی تا مدت زمان محدودی به آنها تعلق خواهد گرفت.

طبق قوانینی که در بیمه تامین اجتماعی تعریف شده است، قانون بیمه بیکاری، تنها به افرادی تعلق می‌گیرد که تمامی شرایط زیر را دارا باشند :

• کارگر فصلی که در فصل کار اخراج شده باشد یا به هر دلیلی بیکار شده باشد.
• کسانی که به صورت قرارداد موقت استخدام شده و قبل از پایان قرار داد اخراج شده باشند.
• کسانی که به دلیل تغییر ساختار اقتصادی بصورت موقت بیکار شده باشند.
• کسانی که به دلیل حوادث طبیعی، اقتصادی، سیاسی و یا به طور کلی حوادثی که از اختیار آنها خارج است، بیکار شده‌اند.

میزان مبلغ این نوع بیمه، معادل ۵۵ % متوسط حقوق روزانه افراد بوده و در صورتی که این افراد کسانی را تحت سرپرستی خود داشته باشند، به ازای هر شخص مقدار ۱۰ درصد به حداقل دستمزد دریافتی‌شان اضافه می‌شود. مجموع پرداخت این بیمه، نباید کمتر از حداقل دستمزد دریافتی آنها باشد.

پیشنهاد مطالعه : برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر، بیمه بیکاری بعد از مرخصی زایمان، را مطالعه کنید.