عموما در برگ احضاريه، عواقب بي‎توجهي به دستور مقام قضايي قيد مي‎شود. اين عواقب با توجه به جايگاه شخص احضار شده، متفاوت است. در صورتي كه شخص احضار شده متهم باشد،عدم حضور وي موجب صدور حكم جلب او خواهد شد.

پيش‎ از اين احضاريه‎ها و ابلاغيه‎ها توسط ماموران به مردم ارسال مي‎شد و گزارش آن به دادسرا يا دادگاه به صورت فيزيكي انجام مي‎گرفت. اما با تصويب ماده 7 آيين‎نامه ارايه خدمات الكترونيك قضايي از سوي رئيس قوه‎قضاييه ابلاغ دادخواست يا هرگونه قرار و دستور قضايي به مخاطبان به ‎طور الكترونيكي امكانپذير شد.

البته در صورت عدم دسترسي به نشاني و شماره تلفن احضار شونده، ارسال احضاريه‎ها همچنان به صورت فيزيكي انجام خواهد شد. اما آنچه در گزارش مجله دلتا به آن پرداخته مي‎شود در باب اين موضوع است كه به‎طور كلي بسياري از شهروندان با مراحل ابلاغ احضاريه و عواقب عدم توجه به آن آشنا نيستند. در اين مقاله به اين موضوع كه بي توجهي به ابلاغيه‎ها و قرارهاي صادره از دادگاه چه پي‎آمدهايي  مي‎پردازيم.

احضاريه فقط مختص متهم نيست

احضار به معني به حضور طلبيدن افراد براي اداي توضيحات لازم در مورد جرم است كه توسط قاضي انجام مي‎گيرد. پس هرچند هنگام بحث در خصوص اين قضيه ذهن اشخاص معطوف به متهم مي‎شود، منتهي در مواردي به صلاحديد مقام‎قضايي شاكي، شاهد و حتي افرادي نظير كارشناس براي تكميل تحقيقات به دادگاه احضار مي‎شوند.

نتايج عدم توجه به ابلاغيه دادگاه

عموما در برگ احضاريه، عواقب بي‎توجهي به دستور مقام قضايي قيد مي‎شود. اين عواقب با توجه به جايگاه شخص احضار شده، متفاوت است. در صورتي كه شخص احضار شده متهم باشد، عدم حضور وي موجب حكم جلب او خواهد بود. بنابراين  طبق قانون متهم مكلف است در موعد مقرر حاضر شود و اگر نتواند بايد عذر موجه خود را اعلام كند.

موارد زير به عنوان عذر موجه محسوب مي‎شوند:

1. بيماري متهم و يا بيماري سخت والدين وي ، همسر يا فرزندان او كه مانع از حضور شود.
2. نرسيدن يا دير رسيدن احضاريه به گونه‎اي كه مانع از حضور متهم در دادگاه شود.
3. همسر يا نزديكان درجه يك متهم فوت كند.
4. ابتلاء به حوادث مهم از قبيل بيماري‎هاي واگيردار و يا بروز حوادث قهري و غيرمترقبه مانند سيل و زلزله كه موجب عدم امكان تردد شود.
5. متهم در توقيف يا حبس باشد.
6. ساير مواردي كه عرفا به تشخيص قاضي عذرموجه محسوب مي‎شود.

براساس قانون، در ساير موارد متهم مي‎تواند براي يك بار پيش از موعد مقرر، قاضي را از علت و دليل عدم حضور خود مطلع و موافقت وي را اخذ كند. در اين مورد قاضي مي‎تواند در صورت عدم تاخير در تحقيقات، تا سه روز مهلت را تمديد كند. در شرايطي كه متهم بدون عذر موجه، ابلاغ قانوني شده باشد و بازپرس احتمال دهد كه متهم از احضاريه مطلع نشده است، وي را فقط براي يك مرتبه ديگر احضار مي‎كند.

تفاوت احضار و جلب

در صورتي كه متهم بدون دليل موجه و قانوني به احضاريه دادگاه توجه نكند، حضور نيافتن متهم در پي احضار،باعث جلب خواهد شد. جلب به معناي دستگيري است و در واقع، جلب متهم باعث سلب آزادي و انتقال وي به محلي ديگر است.

مثلا متهم را جلب و نزد مرجع صادركننده دستور جلب انتقال مي‎هند. براي دستور جلب فرد شرايطي لازم است. ابلاغ احضاريه، حاضرنشدن متهم و اعلام‌نشدن عذر موجهي از جانب او از شرايط هستند كه موجب جلب متهم مي‎شوند. بنابراين بازپرس پس از احضار متهم پرونده و حاضرنشدن وي در وقت مقرر، بايد ابتدا از ابلاغ شدن احضارنامه اطمينان حاصل كند و همچنين توجه كند كه وي عذر موجهي براي غيبت نداشته باشد.